Drodzy Rodzice. Kochane Biedronki.

W tym tygodniu będziemy uczyć się, jak możemy dbać o naszą planetę. Zasta­nowimy się, kim jest przyjaciel przyrody, czy my sami dbamy o rośliny i zwierzęta, zrobimy znaczki Jestem przyjacielem przyrody. Przypomnimy sobie nazwy owadów i poznamy nowe: bie­dronka, chrząszcz – jelonek rogacz, pająk, pszczoła, osa, nartnik, mrówka. Poćwiczymy umiejętność orientowania się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała. Wspólnie zastanowimy się, jak można dbać o środowisko (oszczędzając wodę i prąd, sadząc i pielęgnując rośliny, troszcząc się o zwierzęta, segregując odpady). Zachęcę Was do aktywnego spędzania czasu na świe­żym powietrzu, poznamy zasady zachowania w lesie. Poznamy pojęcie recyklingu i sposób, w jaki się go na produktach oznacza, nauczymy się prawidłowej segregacji śmieci (dzielenie odpadów na przetwarzalne i nie przetwarzalne, a przetwarzalnych na odpowied­nie kategorie). Dowiemy się również, czym jest prąd i do czego służy, jakie urządzenia potrzebują go do działania i jak można go oszczędzać.

Wspólne wycieczki na łono natury mogą przynieść wiele korzyści zarówno dla całej rodziny, jak i dla poszczególnych jej członków. Jest to nie tylko czas ruchu na świeżym powietrzu, ale również obserwowania przyrody i umacniania relacji. Dlatego warto ryzykować, nawet jeśli czasem dziecko jest tak zmęczone, że trzeba je trochę ponosić. W zależności od upodobań i możliwości można wędrować po lesie, górach, nad brzegiem morza czy jeziora. Na pierwszą wędrówkę z 4-letnim dzieckiem, które nie jest przyzwyczajone do chodzenia, najlepiej wybrać trasę o długości ok. 2–3 km – ważniejsze jest zadbanie o to, by udało mu się dojść do celu, niż przejście jak największej liczby kilometrów. Dzięki temu dziecko będzie zachęcone do kolejnych wędrówek. Bardzo waż­ne jest wcześniejsze przygotowanie: zapewnienie mu wygodnych butów, odpowiedniego ubrania, ochrony w razie deszczu, zimna czy ostrego słońca, wystarczającej ilości picia i jedzenia oraz za­planowanie trasy. Istotne jest, by była ona interesująca, i by dziecko miało świadomość, jaki jest jej cel (np. dotarcie do schroniska) – dzięki temu łatwiej mu będzie pokonywać zmęczenie. Na koniec trzeba koniecznie pochwalić je za wytrwałość. Jeśli wycieczki odbywają się w czasie dłuższych wa­kacji, należy pamiętać, by dłuższe marsze odbywały się nie częściej niż raz na kilka dni – codzienne wędrówki mogą zniechęcić dziecko do takiego sposobu spędzania wolnego czasu na wiele lat.

PIĄTEK 16.04.2021

Dziękuję Darii, Laurze, Leonkowi i Szymkowi za nadesłane ciekawe prace. Dziękuję Rodzicom.

Temat: Co zrobię dla Ziemi?

Dzień dobry kochane Biedronki na dzisiejszym zajęciu zastanowimy się co zrobimy dla Ziemi?. Potrzebne będą na dziś pionki do gry i kostka, kartki ponumerowane od 1 do 20, kartki z napisem START i META.

Na dobry początek trochę ruchu.

„Co powiedziałyby zwierzęta? – zabawa dydaktyczna.

Rodzic wydziela w pokoju dwie części. Dziecko wyobraża sobie, że w pierwszej części jest piękny las, a w drugiej – las zniszczony (połamane rośliny, brudne rzeki i jeziora, wszędzie śmieci).Rodzic mówi do dziecka- jesteś zwierzątkiem, które żyje raz w pierwszym  lesie, raz  w drugim. Dziecko zamyka oczy i wyobraża sobie siebie jako leśne zwierzę. Rodzic podpowiada, jakie to mogą być zwierzęta. Dziecko otwiera oczy i mówi to, co powiedziałoby zwierzę, gdyby mieszkało w takim lesie. Rodzic pyta dziecko: Co możemy zrobić, by wszystkie zwierzęta były zdrowe i szczęśliwe?

„Wyścigi dżdżownic” – zabawa ruchowa z elementem pełzania.

Dziecko kładzie się na brzuchu wzdłuż jednej linii. Zadaniem dziecka jest jak najszybsze dotarcie do wyznaczonej linii, pełznąc jak dżdżow­nica – dziecko leży na brzuchu, przedramiona oparte o podłogę, podnoszą biodra do góry i opusz­czają je z jednoczesnym przesunięciem się do przodu.

„Co zrobię dla Ziemi?” – gra dydaktyczna.

Rodzic układa na podłodze kartki z numerami od 1 do 20 (przy numerze 20 leży ilustracja przedsta­wiająca piękny las oraz kartka z napisem META). Przed kartką z numerem 1 Rodzic ustawia  pionki, w zależności ile osób bierze udział w zabawie oraz kładzie kartkę z napisem START. Celem gry jest dotarcie do lasu – pola z numerem 20.

Dziecko rzuca kostką. Stoi na określonym polu. Każde pole od 1 do 20 ma przypisane znaczenie. Jeśli jest ono dobre dla środowiska, dziecko przesuwa się o kilka pól do przodu, a jeśli złe – cofa się.

Znaczenie kolejnych pól:

1. Pomagasz sprzątać las. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
2. Wyłączasz światło, gdy wychodzisz z pokoju. Przesuwasz pionek o 3 pola do przodu.
3. Pomagasz leśniczemu dokładać jedzenie do paśnika dla zwierząt. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
4. Po pikniku zostawiłeś śmieci w lesie. Cofasz się o 2 pola.
5. Kupujesz z rodzicami energooszczędne żarówki. Przesuwasz pionek o 1 pole do przodu.
6. Urwałeś gałęzie, aby zrobić z nich miecze. Cofasz się o 2 pola.
7. Myjesz zęby przy zakręconym kranie. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
8. Włożyłeś kij w mrowisko. Cofasz się o 1 pole.
9. Pomagasz sadzić drzewa. Przesuwasz pionek o 3 pola do przodu.
10. Głośno krzyczysz w lesie, uciekają zwierzęta, odlatują ptaki. Cofasz się o 2 pola.
11. Dokarmiasz ptaki w czasie mrozów. Przesuwasz pionek o 1 pole do przodu.
12. Posadziłeś na balkonie kwiaty i je podlewasz. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
13. Podeptałeś grzyby. Cofasz się o 2 pola.
14. Segregujesz śmieci. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
15. Namawiasz rodziców, aby załadowywali pralkę i zmywarkę do pełna i dopiero wtedy uruchamiali urządzenie. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
16. Złapałeś biedronkę i włożyłeś ją do pudełka od zapałek. Cofasz się o 2 pola.
17. Ubrania, z których wyrosłeś, oddajesz innym dzieciom. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu
18. Do przedszkola przychodzisz z rodzicami pieszo, bo mieszkasz niedaleko, a jadące samochody zatruwają środowisko. Przesuwasz pionek o 2 pola do przodu.
19. Wyrzucasz kartkę zapisaną tylko z jednej strony. Cofasz się o 1 pole.
20. Gratulacje! Możesz pospacerować po pięknym lesie!

„Pomogę Michałowi segregować śmieci”

„Czy wiem, jak chronić moją planetę?” – quiz ekologiczny.

Dziecko stara się odpowiedzieć na pytania.

Pytania:

1.Co robimy, by oszczędzać wodę?    

2. Jak zachowujemy się w lesie, by nie płoszyć zwierząt?

3. Kiedy należy dokarmiać ptaki?

4. Co należy zrobić, gdy wychodzimy z pokoju lub łazienki?

5. Co robić by chronić  nasza planetę?

Proponuję  dzieciom wykonanie strojów z odpadów: gazet, folii, rolek po papierze.

Zapraszam do zaprezentowania swojego przebrania na Class Dojo.

Krótki filmik podsumowujący tematykę ekologiczną.

Życzę wspaniałej zabawy, serdecznie pozdrawiam.

CZWARTEK 15.04.2021

Dziękuję Darii, Laurze, Leonkowi i Frankowi za nadesłane wspaniałe prace. Dziękuję Rodzicom.

Dzień dobry Kochane Biedroneczki w kolejnym dniu naszych zajęć na odległość. Dziś dowiecie się PO CO NAM PRĄD.

Temat: Po co nam prąd?

 „Powitanka” na dobry początek.

Masaż na dobry humor.  Rodzic z Dzieckiem wspólnie wypowiadają słowa rymowanki i pokazują.

Żeby było nam wesoło, masujemy swoje czoło.

Raz, dwa i raz dwa, każdy ładne czoło ma.

Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.

Język w górę raz i dwa. Ładny język każdy ma.

Powiedz: mama, tata, lala i zaśpiewaj: la la la la.

Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.

Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.

Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz

„Po co nam prąd?” – rozmowa na temat sposobów wykorzystania prądu na podstawie pierwszej części opowiadania Grzegorza Kasdepke „Pstryk”

Dziecko siedzi Rodzic czyta opowiadanie.

Pstryk    Grzegorz Kasdepke

– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer, i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać, wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia. – Dominik! – zawołała z dużego pokoju.

– To twoja sprawka?! – Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik. – O czym?!

– Głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności! – Mogę nie mówić… – mruknął Dominik. – Hau! – dodał mu otuchy Junior. Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się, jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki, i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy. – Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?! – Hau! – uspokoił ją Junior. Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała odbyć się w łazience.

Praca  – ćwiczenie pamięci.

Dziecko koloruje elementy, które wystąpiły w opowiadaniu Grzegorza Kasdepke Pstryk (czajnik elek­tryczny, radio, pralka, lodówka). Liczy, ile jest teraz urządzeń na obrazku.

Pokoloruj przedmioty, które występowały w opowiadaniu, dorysuj brakujące.

„Przestrogi Dominika”– zasady korzystania z urządzeń elektrycznych na podstawie drugiej czę­ści opowiadania Grzegorza Kasdepke

Pstryk   Grzegorz Kasdepke

– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik. – Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to… Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny. – Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!

Junior, gdyby było to możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie. – Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urzą­dzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie? – Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior. – No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś? – Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.

Rodzic  pyta : Jakie zasady korzystania z urządzeń elektrycznych przekazał Dominik Juniorowi?

Jak bezpiecznie korzystać z urządzeń elektrycznych.

Nie taki straszny prąd

Zestaw ćwiczeń ruchowych.

„Rakieta” – dziecko stoi naśladując rakietę przy starcie. Klaszcze wolno w ręce i tupie, jednocześnie pochylając się raz w lewą, raz w prawą stronę. Potem przyspiesza tempo klaska­nia i tupania. Obraca się. Szybko uderza dłońmi w kolana. Prawą dłonią zatacza kółka przed nosem i jednocześnie „bzyczy”. Podskakuje, wyciągając ręce do góry z okrzykiem: Hura!

„Planety” – dziecko udaje, ze przyleciało rakietą na inną planetę. Wita mieszkańców tej planety –  wymyśla przyjazny gest powitalny.

„Powrót na ziemię –  dziecko kładzie się na plecach, tworząc koło, i chwyta­ją się za dłonie. Próbuje podnieść się do pozycji stojącej, nie przerywając utworzonego kręgu.

Proponuję  wykonanie jakiegoś urządzenia na  prąd z wykorzystaniem zgroma­dzonych odpadów nadających się do recyklingu. • odpady nadające się do recyklingu: pojemniki i rurki plastikowe, pudełka tekturowe, rolki po ręcznikach papierowych i papierze toaletowym, korki; nożyczki; plaste­lina.

Pozdrawiam serdecznie, życzę miłego dnia.

ŚRODA 14.04.2021

Dziękuję Darii i Laurze za piękne prace plastyczne,  Leonkowi jak wspaniale ćwiczy i również wykonuje zadania plastyczne.

Witajcie w kolejnym dniu. Dziś potrzebne będą dwie chusty i (śmieci) (np. papier, opakowanie kartonowe, pudełko, butelki: plastikowa i szklana, puszka, pojemnik po serku, stara za­bawka, skórka z banana…)

Temat: Czy to się jeszcze przyda.

Jak zawsze  trochę ruchu na dzień dobry :

„Czy to się jeszcze przyda?” – porozmawiamy na temat recyklingu.

Rodzic  kładzie przed dzieckiem  dwa koła zrobione z chusty. W jednym z nich znajduje się kartka ze znakiem recyklingu, a w drugim – kartka z przekreślonym znakiem recyklingu. Rodzic  prezen­tuje znak recyklingu i tłumaczy, że umieszcza się go na produktach, które nadają się do powtórnego przetworzenia. Pokazuje dziecku takie produkty.

Rodzic pomiędzy chusty stawia koszyk, worek z różnymi przedmiotami ( śmieciami). (śmieci) (np. papier, opakowanie kartonowe, pudełko, butelki: plastikowa i szklana, puszka, pojemnik po serku, stara za­bawka, skórka z banana…)

Dziecko wybiera jeden przed­miot (śmieć) z koszyka – papier, opakowanie kartonowe, pudełko, butelki: plastikową i szklaną, puszkę, pojemnik po serku, starą zabawkę – i wkłada go do wybranej chusty. Rodzic  rozmawia z dzieckiem o tym, czy wszystkie odpady znajdują się we właściwym miejscu.

Rodzic pokazuje dziecku symbol bio i tłumaczy, że do tych pojemników będziemy wrzucać wszystkie skórki owoców, resztki jedzenia, gałęzie, trawę. Rodzic  mówi: To tu wyrzucilibyśmy te wszystkie rzeczy (wskazuje na znajdujące się obok odpady), których nie mogliśmy umieścić w żadnej chuście, bo nie nadają się do przetworzenia.

Zobaczcie filmik na temat odpadów, recyklingu, segregacji śmieci.

Zobaczcie co dzieje się z posortowanymi odpadami.

Zabawa sensoryczna- segregowanie śmieci

„Co to jest?” – rysowanie palcem na plecach.

Zabawa w parach. Dziecko i  Rodzic  nawzajem rysują sobie na plecach różne przedmioty i zgadują, co to jest. Zaczynają od prostych form, takich jak fala, piłka, choinka, serce, kwiatek, dom, przechodząc do trudniejszych – bałwan, ryba, samochód, człowiek, żaglówka.

Teraz zapraszam do wykonania zadań.

Proponuję  zrobienie robota z odpadów- pochwalcie się pracami na Class Dojo.

Życzę miłego dnia i dobrej zabawy

WTOREK 13.04.2021

Temat: Cieszę się piękną i zdrową ziemią.

Kochani Witajcie w kolejnym dniu naszych zabaw na odległość.

Na dziś potrzebne będą: chusta, ryż w plastikowej butelce.

„Powitanka”   na dzień dobry

A teraz trochę ruchu

 „Jak wygląda Ziemia?” – oglądanie modelu Ziemi- globusa. Zapoznanie dzieci z wyglądem planety Ziemia; pokazujemy
dzieciom model kuli ziemskiej- globusa; wskazujemy i nazywamy kontynenty, oceany  i morza.

Globus to model Ziemi w ogromnym pomniejszeniu. Na globusie powierzchnia Ziemi jest odtworzona dokładnie, czyli tak narysowana, że zarysy lądów i oceanów znajdują się w tych samych miejscach co na kuli ziemskiej i ich wzajemne położenie jest takie samo jak w rzeczywistości. Wszystkie wymiary są jednakowo zmniejszone, czyli przedstawione w skali.
Wirtualny model Ziemi można zobaczyć na stronie Google Earth,

link tutaj: http://earth.google.com/web/@0.77745884,-13.73254618,-28571.33150923a,19674002.79670715d,35y,0h,0t,0r

Narysujmy  szczęśliwą ziemię według własnego pomysłu, propozycja poniżej.

„Spacer żuka” – opowieść ruchowa, zachęcam abyście się trochę poruszali.

Rodzic czyta opowiadanie, dziecko stoi  i wykonuje ruchy zgodnie z treścią opowiadania.

Pewien mały żuk poszedł na spacer.                  (dziecko maszeruje)

Na swej drodze napotkał dużego jeża.                 (zatrzymuje się i patrzy do góry)

Jeż był tak ogromny, że żuk musiał wysoko podskoczyć trzy razy, aby jeż go zauważył.              (podskakuje, licząc: jeden, dwa, trzy)

Poszedł dalej                       (maszeruje),

lecz tam rosła bardzo gęsta trawa, więc żuk musiał się schylić, aby przejść.                               (chodzi na ugiętych kolanach ze schyloną głową)

Gdy mu się to udało, dotarł na bardzo piaszczystą drogę, trudne to zadanie dla żuka, trzeba szybciutko przebierać nogami.        (dziecko przemieszcza się szybko poruszając nogami)

Ale cóż to?! Nie udało się! Nasz żuk przewrócił się na plecy.                               (dziecko kładzie się na plecach)

Biedny mały żuk przebierał nóżkami tak szybko i bujał się na boki                    (dziecko wykonuje te czynności),

ale nie udawało mu się podnieść.

Nagle zawiał mocniejszy wiatr i przewrócił żuka z powrotem na nogi.                 (dziecko przekręca się na bok, później kładzie się na brzuchu i wstaje)

Bardzo już zmęczony, ale zadowolony żuk wrócił do domu i położył się, aby odpocząć.                                (dziecko idzie powoli, następnie kładzie się na brzuchu i zwija w kulkę)

Rytmika – zabawy umuzykalniające.

Misia bela – zabawa z pokazywaniem.

Ćwiczenia oddechowe „Drgająca chusta”. ( proszę przygotować chustę)

Dziecko leży. Obiema rękami trzyma chustę przy twarzy i dmucha na nią. Siada, trzymając chustę przed nosem. Wciąga powietrze – chusta zbliża się do nosa, wypuszcza powietrze – chusta się oddala. Staje, kładzie chustę na głowie tak, by zasłaniała oczy, i na wydechu dmucha na nią, aby drgała

Rozśpiewanie (Rodzic. zwraca uwagę na dykcję dziecka).

Dziecko stoi. Przeciąga się, ziewa, porusza ramionami, prostuje się. Śpiewa, powtarzając za Rodzicem: (gama : do, re, mi, fa, sol, la, si, do.) Słońce wschodzi coraz wyżej i zachodzi coraz niżej. Śpiewa: cicho, głośniej i najgło­śniej.

 Nauka piosenki.

Gra na ryżowych grzechotkach (ryż w butelce plastikowej).

Dziecko potrząsa butelką, starając się utrzymać rytm piosenki. Za drugim razem uderza ryt­micznie, śpiewając piosenkę.

Muzyczne wyciszenie.

Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym. Słucha utworu Fryderyka Chopina Preludium deszczowe. Dłońmi naśladuje padający deszcz (ruch palców w rytm muzyki).

„Co możemy zrobić dla naszej Ziemi?” – rozmowa na temat sposobów dbania o środowisko.

Rodzic mówi: Abyśmy nadal mogli oglądać drzewa, słyszeć śpiew ptaków i czuć zapach kwiatów, musimy dbać o środowisko. Jak możemy chronić lasy? (…), wodę (…), dbać o przyrodę? (…). Dziecko swobodnie wypowiada się na temat sposobów ochrony przyrody. Rodzic. uzupełnia wypowiedzi  o inne pomysły: Wyłączaj światło w pokoju, z którego wychodzisz! Zakręć wodę, gdy jej nie uży­wasz, na przykład, gdy myjesz zęby! Poproś rodziców, aby wymienili żarówki na energooszczędne! Posadź z rodzicami drzewo, krzew lub inne rośliny! Posadź i pielęgnuj kwiaty na balkonie! Gdy są mrozy, dokarmiaj ptaki! Segreguj śmieci! Rodzic. wyjaśnia, co to jest recykling (powtórne przetworzenie produktu).

„Drzewo” – praca plastyczna,

Utrwalamy kształty figur geometrycznych.

PONIEDZIAŁEK 12.04.2021

Temat: Dbamy o naszą planetę. Jestem przyjacielem przyrody.

 Gimnastyczna zabawa na dzień dobry.

„Czy jestem przyjacielem przyrody?” – postaramy się sformułować odpowiedź na pytanie na podstawie opowiadania Janiny Krzemienieckiej i Barbary Lewandowskiej „Wielka przygoda małej Zosi.”

Tekst opowiadania z ilustracjami w linku poniżej.

http://zbajkaprzezswiat.blogspot.com/2018/08/wielka-przygoda-maej-zosi-z-serii.html

Rodzic czyta opowiadanie. W trakcie czytania zadaje dziecku pytania do poszczegól­nych fragmentów. W miarę możliwości można przygotować obrazki lub zdjęcia przedstawiające: biedronkę, chrząszcza – jelonka rogacza, pszczołę, pająka, osę, karpia, owada – nartnika, mrówkę lub wykorzystać poniższe zdjęcia.

Rodzic pyta: Co się stało, gdy dzieci złapały Zosię w siatkę na motyle? Co zrobiła Zosia, gdy się obu­dziła? Jak zachowuje się przyjaciel przyrody? Czy jestem przyjacielem przyrody?

]

Jako podsumowanie opowiadania proponuję rozwiązać quiz.

Znaczek – jestem przyjacielem przyrody – wykonywanie znaczka, można narysować i wyciąć.

Pajączek – masaż relaksacyjny.

Dziecko siedzi Rodzic za nim. Rodzic czyta wiersz, mówiąc i pokazując, jakie ruchy należy wykonywać na plecach Rodzic. czyta wiersz po raz drugi, pokazując w powietrzu te ruchy, które mają być wykonane.

Wspinał się pajączek po rynnie.                 Dziecko „wędruje” palcami od dołu ku górze po plecach Rodzica.

Spadł wielki deszcz i zmył pajączka.         Układa obie dłonie płasko na plecach i szybko przesuwa je w dół.

Zaświeciło słoneczko.                               Masuje plecy ruchem okrężnym.

Wysuszyło pajączka, rynnę i…                Masuje plecy tak długo, aż poczuje ciepło.

dalej wspinał się pajączek po rynnie.       Zaczyna masaż od początku.

Dbamy o środowisko. Na wstępie zobaczymy jak zbudowane jest drzewo. Zadaniem dziecka jest powiedzieć co znajduje się na ilustracji i wskazanie gdzie jest pień, korzenie itd.

Rozmowa z dziećmi na temat „Po nam są drzewa?”

PIĄTEK 9.04.2021

Temat: Cały rok na wsi.

Kształtowanie u dzieci świadomości cykliczności w przyrodzie – pory roku;

Na dzień dobry „powitanka”

„Kolory pór roku” – zabawa dydaktyczna z rymowanką.

Na środku dywanu leżą 4 obręcze,( można zrobić ze wstążek) a w każdej z nich kartka w innym kolorze: zielona (oznaczająca wiosnę), czerwona (oznaczająca jesień), biała (oznaczająca zimę) oraz żółta (oznaczająca lato). Dziecko siedzi. Rodzic  recytuje rymowanki, zatrzymując się kolejno przy odpowiednich obręczach. Gdy podnosi kartkę do góry, dziecko powtarza rymowankę.

Zieloną łąką idzie wiosna, jest kolorowa i radosna.

Żółte słońce mocno świeci, to jest lato, drogie dzieci.

Czerwień liści dookoła, to już jesień do nas woła.

Biało, biało, coraz bielej, to dzięki zimie jest weselej.

Za drugim razem Rodzic  mówi początek rymowanki, dziecko dopowiada.

Rodzic zadaje pytanie: Jaką porę roku oznaczają kolory: zielony, żółty, czerwony, biały?  

„Dziwne kroki” – zabawa ruchowa i naśladowcza.

Dziecko swobodnie chodzi po dywanie, rodzic po kolei wymienia, czyj chód dziecko ma naśladować.

– chodzisz jak kwoka z jajkiem

– skaczesz jak świąteczny zajączek,

– chodzisz jak pisklak,

– a na koniec brykający baranek.

„Mam dużo pracy” – zabawa dydaktyczna na temat pracy rolnika w każdej z pór roku.

Na środku  leżą 4 obręcze,( można wykorzystać z poprzedniej zabawy) a w każdej z nich kartka w innym kolorze (jak wcześniej).

Dziecko wchodzi do obręczy, w której znajduje się czerwona kartka – jest rolnikiem, mówi: jesień. Rodzic. czyta tekst doty­czący jesieni na wsi, dziecko w dowolny sposób ilustruje ruchem słuchany tekst. Dni robią się coraz krótsze i należy się spieszyć, by ze wszystkim zdążyć. Trzeba zwieźć ostatnie zbiory, zebrać owoce i zaorać pola. Jesień to czas zbiorów ziemniaków, buraków, a także czas zbiorów jabłek i gruszek w sadzie. W warzywniku gospodyni ścina kapustę i wyrywa marchewki. Rolnik wkrótce zaorze pole i zasieje nowe zboże.

Dziecko wchodzi do obręczy gdzie znajduje się biała kartka  i mówi: zima. Dziecko w dowolny sposób ilustruje ruchem słuchany tekst. Jest zimno i dni są krótkie. Przyroda odpoczywa. Zwierzęta muszą być trzymane w ciepłych pomieszczeniach. Rolnik przyci­na gałęzie drzew i rąbie drwa na opał. Potem suszy je i składuje. Jest mróz i na łąkach nie ma już trawy. Krowy zostają w oborze, a rolnik karmi je sianem.

Dziecko  wchodzi do środka, gdzie znajduje się zielona kartka  i mówi: wiosna. Dziecko w dowolny sposób ilustruje ruchem słuchany tekst. Trawa już się zieleni i zwierzę­ta wychodzą na łąkę. Zboża posiane jesienią już wzeszły i potrzebują składników odżywczych, dlatego rolnik rozsypuje na polu nawóz. Wiosna to czas narodzin. W gospodarstwie rodzą się: kurczęta, cielęta i źrebięta.

Dziecko wchodzi do środka, gdzie znajduje się żółta kartka i mówi: lato. Dziecko w dowolny sposób ilustruje ruchem słuchany tekst. Lato na wsi to czas żniw czyli ścinania i zbierania zboża, sianokosów i wielu innych prac. Sąsiedzi pomagają sobie nawzajem. Gospodyni w warzywniku zbiera pomidory, fasolkę i sałatę. Zrywa się część najmniejszych jabłek, aby pozostałe były dorodniejsze.

„Jak wygląda drzewo wiosną, latem, jesienią i zimą?” – spróbujcie wykonać plakat.

Stary Donald farmę miał – zabawa przy piosence z wtorku.

Zobaczcie filmik a dowiecie się jak wyglądają prace na polu wiosną.

Rodzic wspiera dziecko, doskonaląc Jego umiejętności przeliczania.  Ma swój zestaw figur geometrycznych. Rodzic  układa przed dzieckiem sześć trójkątów. Pyta: Jak nazywają się te figury? Ile ich jest? Można bawić się figurami jak na filmie poniżej. Serdecznie zapraszam do obejrzenia.

Wspomaganie umiejętności przeliczania w zakresie 1–10. Rozwijanie umiejętności matematycznych.

Zapraszam do nauki przez zabawę.

Kreatywne obrazki z figur geometrycznych można stworzyć bardzo prosto. Wystarczy powycinać koła, kwadraty czy trójkąty i fajna zabawa dla Was gotowa. Wystarczą kolorowe papiery, nożyczki i klej, które na pewno macie w domu. Możecie stworzyć niezwykle kreatywne obrazki z figur geometrycznych. Powycinajcie  z kolorowych papierów różne kształty i wykonajcie obrazki. Może to być: domek, pociąg, rakieta lub coś co sami wymyślicie.

Życzę miłej zabawy. Pozdrawiam serdecznie.

CZWARTEK 8.04.2021

Temat: Jakie maszyny pomagają rolnikowi.

„Powitanka”  na dobry początek dnia.

Jarzynowy wóz – utrwalamy słowa i melodię piosenki oraz inscenizację z wczoraj.

Nie może zabraknąć gimnastyki. Ćwiczymy z tatą.

„Jakie maszyny i urządzenia pomagają rolnikowi?” – rozmowa na temat pracy rolnika na podsta­wie zdjęć i doświadczeń dziecka.

Dziecko siedzi na dywanie. Rodzic pyta : Jakie znasz maszyny i urządzenia, które pomagają rolni­kowi w jego ciężkiej pracy? Dziecko wymienia nazwy maszyn. Rodzic pokazuje zdjęcia, wśród zdjęć m.in. traktor, kombajn zbożowy, silos, prasa belująca, pług, siewnik. Rodzic opowiada o maszy­nach rolniczych na podstawie poniższych informacji:

Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje do zbiornika przygotowanego przez rolnika.

Silos – to zbiornik do przechowywania ziarna, jednak zanim ono tam trafi, musi być bardzo dokład­nie wysuszone, bo inaczej szybko zapleśnieje.

Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wyko­rzystywać przy różnych pracach.

Prasa belująca – służy do zbierania siana z pola i zwijania go w bele.

Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona.

Siewnik – maszyna do rozsiewania ziarna po polu.

Teraz obejrzyjcie filmiki edukacyjne o maszynach rolniczych

Zobaczcie filmik i spróbujcie sami narysować traktor.

„Co zrobić, by sól była miałka?” – rozdrabnianie soli za pomocą moździerza kuchennego.

Na pewno macie w domu moździerz kuchenny, przygotujcie go proszę, potrzebna będzie też  sól gruboziarnista. Nie mamy specjalistycznych maszyn rolniczych, które pomogłyby nam zemleć zboże na mąkę, ale spróbujemy rozdrobnić te kryształki soli na drobną sól kuchenną tak, aby była odpowiednia do solenia wszystkich potraw, na przykład jajka na miękko. Dziecko próbuje za pomocą moździerza rozetrzeć sól jak najdrobniej. Gdy skończy, Rodzic. zbiera roztartą sól z moź­dzierza.

Poćwiczymy cięcie nożyczkami. Proponuję  dzieciom zrobienie z kolorowych pasków papieru pola uprawnego dla rolnika na traktorze. Pocięte paski naklejcie na kartkę.

Traktor, który można pokolorować na komputerze albo wydrukować i pokolorować kredkami. Zapraszam do zabawy

Kolorowanka traktor

„Rolnik”   piosenka, którą dobrze znamy i w przedszkolu śpiewamy.

ŚRODA 7.04.2021

Witajcie kochane Biedronki w ten zimny kwietniowy poranek.

Temat: Siejemy rzeżuchę i pieczemy chleb.

Na dzień dobry ćwiczenia ruchowe – naśladowanie zwierząt.

„Moja uprawa” – zasianie rzeżuchy.

Rodzic. tłumaczy dziecku: Dzisiaj założysz swoją własną uprawę rzeżuchy. Będziesz dokładnie obser­wować, jak z nasiona wyrastają małe korzonki. Następnie zobaczysz zielone kiełki.

Kochane Biedroneczki , przypomnijcie sobie jak to robiliśmy w przedszkolu. Przygotowałam Wam na plastikowym talerzu kawałki waty . Nasypałam  Wam do rączek trochę ziarenek rzeżuchy, którą to Wy zasiewaliście równomiernie  na watę. Następnie ustawiliśmy ją na parapecie, podlewaliśmy, codziennie sprawdzaliśmy czy rośnie Każdego dnia zapisywaliśmy nasze obserwacje. Jak wyrosła to chętne dzieci mogły skosztować.

Możecie spróbować posiać teraz w domu rzeżuchę. Przesłać zdjęcie na Class Dojo.

Zestaw ćwiczeń ruchowych.

– „Maszyny rolnicze” – dziecko stoi. Na sygnał Rodzica , np. traktor, kombajn, wóz z koniem, dziecko głosem i ruchem naśladuje maszyny rolnicze.

– „Bociany” – dziecko chodzi po obwodzie koła, podnosząc wysoko kolana i klaszcząc w dłonie, ręce ma wyprostowane. Podczas wykonywania tych gestów dziecko mówi kle, kle…

– „Berek kucany” – dziecko porusza się w dowolny sposób przy dźwięku melodii, gdy melodia milknie, dziecko przykuca – kto się spóźni, wykonuje trzy przysiady. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie.

Jarzynowy wóz – utrwalenie słów oraz melodii piosenki, której uczyliśmy się wczoraj.

Od ziarenka do bochenka czyli jak powstaje chleb

Może spróbujemy wspólnie z Rodzicami upiec chleb?

„Pieczemy chleb!” – przygotowanie chleba do wypieku.

Rodzic  przygotowuje : 1 kg mąki, 2 saszetki suchych drożdży, litr wody, 2 łyżki cukru, 1,5 łyżeczki soli, otręby, pestki słonecznika, pestki dyni, masło do posma­rowania foremek, duża miska, duża łyżka do mieszania, 3 prostokątne formy, ściereczka. Dziecko wsypuje kolejne składniki do miski .Następnie dokładnie miesza łyżką wszystkie składniki. Potem dziecko smaruje formę masłem i posypuje i  otrębami.  Dokładnie wymieszane ciasto Rodzic. stawia w ciepłym miejscu i po (ok.) godzinie razem z dzieckiem  przekłada je do wcześniej przygotowanej  foremki. Chleb piecze się około godziny w temperaturze 180 C. • 1 kg mąki, 2 saszetki suchych drożdży, litr wody, 2 łyżki cukru, 1,5 łyżeczki soli, otrę­by, pestki słonecznika, pestki dyni, masło do posmarowania foremek, duża miska, duża łyżka do mieszania, 3 prostokątne formy, ściereczka

Rytmika – zabawy umuzykalniające.

Dziecko porusza się w  rytm muzyki. razem z mamą i tatą. 

Ćwiczenia oddechowe „Wizyta na wsi”.

Dziecko stoi , Rodzic  mówi: Jesteśmy na wsi. Jedziemy traktorem. Wdech – a na wydechu – tur, tur, tur, tur. Dziecko przemieszcza się po pokoju. Na dźwięk muzyki  dziecko zatrzymuje się, dobiera w pary z mamą biorą wdech i na wydechu mówią do siebie: kura zniosła jedno jajo, drugie jajo, trzecie jajo.

Rozśpiewanie (Rodzic zwraca uwagę na dykcję dziecka).

Dziecko stoi  porusza ramionami, przeciąga się. Śpiewa, powtarzając za Rodzicem. coraz wyżej: tur, tur, tur… wóz, wóz, wóz… wiózł, wiózł, wiózł. Przy kolejnych powtórzeniach śpiewa to samo: cichutko, głośniej i najgłośniej (ale nie krzyczy).

– Nauka piosenki, powtarzanie słów w rytm melodii piosenki, zaśpiewanie jej bez podkładu i z podkładem muzycznym.

– Inscenizacja do słów piosenki. Jarzynowy wóz   sł. Maria Szypowska, muz. Edward Pałłasz

Ref.: Jechał, jechał wóz, Dziecko kręci kółka dłońmi z boku ciała.

smaczne rzeczy wiózł, Masuje brzuch ruchem okrężnym.

tur, tur, tur, turkotał, Dziecko kręci obiema rękami z boku ciała.

smaczne rzeczy wiózł. Masuje brzuch ruchem okrężnym.

Tu marchew czerwona, Rysuje w powietrzu podłużny kształt.

kapusta zielona, Rysuje w powietrzu koło.

rzodkiewek różowe kuleczki, Zaciska pięści i wyciąga je do przodu.

w słonecznym kolorze słonecznik. Rysuje w powietrzu bardzo duże koło.

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

Tu strączki fasoli Porusza dłońmi opuszczonymi wzdłuż ciała.

i bobu do woli, Porusza naprzemiennie rękami w kierunku ust.

szpinaku zielona tam fura, Układa dłonie na kształt stożka.

i burak pąsowy jak burak. Zagląda do złożonych w muszelkę dłoni.

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

Muzyczne wyciszenie.

Dziecko leży na plecach i słucha utworu Marzenie Roberta Szumana.

„Ile mam tu figur?” – zabawy w tworzenie zbiorów różnych figur geometrycznych.

Proszę o przygotowanie – ( 5 kół, 5 trójkątów, 5 kwadratów, 5 prostokątów)  

Dziecko siedzi na dywanie,  ma przed sobą zestaw figur geometrycznych .( 5 kół, 5 trójkątów, 5, kwadratów, 5, prostokątów)  

Rodzic  podaje polecenia: Podziel  figury tak, aby w każdej grupie były te same figury. Ile jest trójkątów, kół, kwadratów, prostokątów? Teraz podziel figury kolorystycznie. Ile jest figur czer­wonych, żółtych, niebieskich…?

Na koniec dzisiejszego spotkania  proponuję aby ulepić z plasteliny różne rodzaje pieczywa: chleb, bułeczki, rogaliki.

Miłego dnia życzę i dobrej zabawy.

WTOREK 6.04.2021

Temat: Praca rolnika. Z wizytą u babci i dziadka na wsi.

Stary Donald farmę miał – zabawa przy piosence.

„Z wizytą u babci i dziadka na wsi” – rozmowa na temat bezpieczeństwa na wsi oraz obowiąz­ków związanych z posiadaniem zwierząt na podstawie doświadczeń dzieci.

Rodzic zadaje  pytania: Czy byłeś kiedyś na wsi? Jakie zwierzęta można tam spotkać? Na co trzeba zwracać uwagę, gdy podchodzi się do zwierząt? Czy można podchodzić do zwierząt, których się nie zna? Czy można podchodzić do zwierząt od tyłu? Czy miałeś kiedyś jakąś przy­godę związaną ze zwierzętami na wsi? Przy rozmowie Rodzic może wykorzystać zdjęcia wsi i zwierząt gospodarskich.

Jarzynowy wóz – nauka piosenki.

Jarzynowy wóz   sł. Maria Szypowska, muz. Edward Pałłasz

Ref.: Jechał, jechał wóz,

smaczne rzeczy wiózł,

tur, tur, tur, turkotał,

smaczne rzeczy wiózł.

Tu marchew czerwona,

kapusta zielona,

rzodkiewek różowe kuleczki,

w słonecznym kolorze słonecznik.

Ref.: Jechał, jechał wóz…

Tu strączki fasoli

i bobu do woli,

szpinaku zielona tam fura,

i burak pąsowy jak burak.

Ref.: Jechał, jechał wóz…

Omówienie treści piosenki.

Rodzic  zadaje dziecku pytania: Co wiózł wóz? Jak możemy to nazwać jednym słowem?

Powtarzanie słów w rytm melodii piosenki, zaśpiewanie jej bez podkładu i z podkładem muzycznym.

Inscenizacja do słów piosenki. „Jarzynowy wóz „ sł. Maria Szypowska, muz. Edward Pałłasz

Ref.: Jechał, jechał wóz,                 -Dziecko kręci kółka dłońmi z boku ciała.

smaczne rzeczy wiózł,                    -Masuje brzuch ruchem okrężnym.

tur, tur, tur, turkotał,                         -Dziecko kręci obiema rękami z boku ciała

smaczne rzeczy wiózł.                     -Masuje brzuch ruchem okrężnym.

Tu marchew czerwona,                   -Rysuje w powietrzu podłużny kształt.

kapusta zielona,                               -Rysują w powietrzu koło.

rzodkiewek różowe kuleczki,           -Zaciska pięści i wyciągają je do przodu.

w słonecznym kolorze słonecznik.   -Rysują w powietrzu bardzo duże koło.

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

Tu strączki fasoli                           -Porusza dłońmi opuszczonymi wzdłuż ciała.

i bobu do woli,                                -Porusza naprzemiennie rękami w kierunku ust.

szpinaku zielona tam fura,            -Układa dłonie na kształt stożka.

i burak pąsowy jak burak.              -Zagląda do złożonych w muszelkę dłoni.

Ref.: Jechał, jechał wóz… jw.

Teraz trochę ruchu

„Czym nakarmię kota, a czym konia?” – pogadanka na temat pożywienia dla zwierząt.

Rodzic  pyta : O czym trzeba pamiętać, gdy ma się zwierzę? (dziecko podaje swoje pomysły, Rodzic nakierowuje wypowiedzi dziecka tak, aby padła odpowiedź, że najważniej­sze jest odpowiednie pożywienie) Czy wszystkie zwierzęta możemy karmić w ten sam sposób?

– Pogadanka.

Rodzic czyta wiersz i zadaje  pytania.

Jak kotek zwierzęta mlekiem częstował  Helena Bechlerowa

To jest Filik – kotek bury.

Ma wąsiki i pazury.

Dobry jest ten kotek Filik:

chce, by wszyscy mleko pili.

Stanął Filik przy kurniku.

– Czy chcesz mleka, koguciku?

Lecz kogucik z kurką czarną

na śniadanie jedli ziarno.

Rodzic. pyta: Jakie zwierzęta jedzą ziarno? (kury, indyki, kaczki, gęsi)

Koło żłobu stoi konik.

Filik ładnie się ukłonił.

– Lubisz mleko? – Nie, ja rano

smaczny owies jem i siano.

Rodzic. pyta: Jakie zwierzęta jedzą siano? (krowy, kozy, owce, konie)

Do królika kotek podszedł.

– Pij, pij mleczko, bardzo proszę!

Ale królik siadł pod drzewkiem:

chrupu, chrupu – gryzł marchewkę.

Rodzic pyta: Jakie zwierzęta jedzą marchewkę? (króliki, krowy, konie, kozy).

Zobaczcie film – zgadnijcie co to za zwierzę.

  Na zakończenie proponuję dzieciom ulepienie z plasteliny zwierząt gospodarskich. Mile widziane prace na Class Dojo.

ŚRODA 31.03.2021

Temat: Co włożymy do koszyczka wielkanocnego?

Na  początek dzisiejszego dnia  proponuję masaż na dobry humor. Dziecko wypowiada rytmicznie tekst rymowanki.

Żeby było nam wesoło, masujemy swoje czoło.

Raz, dwa i raz, dwa, każdy ładne czoło ma.

Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.

Język w górę raz i dwa. Ładny język każdy ma.

Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj la, la, la, la.

Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.

Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.

Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

” Wełniany baranek” – utrwalamy słowa piosenki i melodię z poniedziałku.

Co włożymy do koszyczka wielkanocnego – szukamy odpowiedzi na pytanie.

Koszyk wielkanocny – kolorowanka

Zabawy ruchowe z poduszkami.

Czwartek 1.04.2021. i Piątek 2.04.202, mam urlop, więcej treści przekazuję dziś.

Tradycje wielkanocne.

Ćwiczenia ruchowe:

Skaczące żabki – ustawia się na wyznaczonej linii i skacze naśladując żabki , po drodze na hasło Rodzica : Hop, wykonuje pełny obrót dookoła własnej osi.

Jajko na łyżce- dziecko trzyma na dużej łyżce jajko ugotowane na twardo , zadanie polega na przejściu dziesięciu kroków do przodu, w taki sposób by nie zrzucić jajka.

W koszyku- Rodzic rzuca dziecku piłkę wymieniając przy tym nazwy różnych produktów spożywczych. Jeśli dany produkt jest w koszyku wielkanocnym dziecko łapie piłkę, i odrzuca do Rodzica, jeśli produktu tam nie ma to dziecko nie łapie piłki.

Koszyk wielkanocny- ciecie, przyklejanie, ozdabianie.

Na kartce narysowany koszyk wielkanocny, dziecko wycina z kolorowego papieru to co powinno się w nim znajdować i przykleja.

http://naukarysowania.com/wielkanoc/koszyk-wielkanocny/

Dala chętnych: Zachęcam do wyrazistego wymawiania łamańców językowych.

Kra krę mija. Lis ma norę. Stół z powyłamywanymi nogami. Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. Ząb zupa zębowa- dąb zupa dębowa.

Wiersz „Obudziły się pisanki”.

Jakie potrawy postawimy na świątecznym stole? Poszukajcie odpowiedzi na pytanie na podstawie swoich doświadczeń i wiersza Danuty Gellner „Obudziły się pisanki”.

„Obudziły się pisanki” D. Gellner

Obudziły się pisanki
wielkanocnym rankiem
i wołają:
– Patrzcie! Tu na stole
same niespodzianki!
Bazie srebrno – białe
i baranek mały.
Ten baranek
ma talerzyk,
skubie z niego
owies świeży
A baby pękate
w cukrowych fartuchach
Śmieją się wesoło
od ucha do ucha!

Historyjki obrazkowe związana z Wielkanocą.

Spróbujcie przyporządkować w kolejności obrazki i ułożyć z nich historyjki obrazkowe. Wystarczy poprzesuwać obrazki w kolejności i można sprawdzić czy zadanie zostało dobrze wykonane. Pliki w załączniku:

http://learningapps.org/watch?v=pmc7gu8bn20&fbclid=IwAR0G0lc6tg_lFjowbIcTJ0H4Nc_0QSWL_aCPdrsJ4OLKMpxAd6cukMmsMIQ

http://learningapps.org/watch?v=pib5tnzhc20&fbclid=IwAR0V9sa17LMPzjkCgBnQl_FM4yJljMtQpYBS-3EaBLCkXpo8aSswQL6gZTY

Zaproszenie do wspólnego gotowania.

Święta Wielkanocne to nie tylko pisanki. W tym wyjątkowym czasie spożywa się też charakterystyczne potrawy.
Serdecznie zachęcam Państwa do wspólnego gotowania. Dzieci uwielbiają nam pomagać, a jeśli dotyczy to czynności przypisanych zazwyczaj do dorosłych stają się one jeszcze większą atrakcją. Wspólne szykowanie produktów, dodawanie składników, mieszanie i ugniatanie cista to wspaniałe ćwiczenia doskonalące pamięć i zdolności manualne, uczą logicznego myślenia i poszerzają wiedzę dotyczącą otaczającego nas świata. Czas spędzony w kuchni z najbliższymi to doskonała zabawa i niezapomniane chwile.

Propozycja na Jajeczny zwierzyniec – Należy przygotować:

 ugotowane i obrane jajka

 szczypiorek

 ziarna czarnego pieprzu

 twardy żółty ser

 pomidor

 zieloną część pora

 ugotowaną marchewkę.

Jajka są wdzięcznym materiałem, z którego można zrobić piękne dekoracje na wielkanocny stół, a na końcu jeszcze je zjeść. Z połówki przekrojonego wzdłuż jajka bardzo łatwo zrobi myszkę. Z ziaren pieprzu dziecko samodzielnie zrobi oczy i nos, z kawałka szczypiorku ogonek a uciętego listka pora uszy. Gotową myszkę kładziemy na liściu sałaty. Aby wykonać zajączka należy obciąć grubszy koniec jajka, aby stabilnie dało się go postawić. Z kawałka pora robimy długie uszy, z ziarenek oczy i nos, z cienkiego szczypiorku wąsiki. Gotowy zając pięknie prezentuje się na spodku wysianej rzeżuchy. Z całego jajka można zrobić grubiutkiego kurczaczka. Z kawałków ugotowanej marchewki wycinamy postrzępione skrzydełka, sterczący ogonek, z pieprzu oczka a ze szczypiorku lub pora dzióbek. Obcinamy odrobinę wypukły spód, kładziemy na talerzyku rzeżuchy lub zwiniętym ozdobnie dużym plastrze szynki.

WIERSZ „WIELKANOCNE PISANKI” – Dominika Niemiec

Słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat

Czekam na Wielkanoc, na czekoladowe króliczki i kurki.

A! I jeszcze czekam na słodkie mazurki.

A przy tym wszystkim jestem wyjątkowo zadowolona,

bo mama będzie na pewno niezmiernie zdziwiona,

gdy zobaczy przeze mnie samodzielnie przygotowane

pisanki i kraszanki, pięknie malowane.

Są w paski i w kropki, z kwiatkami i jednolite,

wszystkie mają na sobie wzorki znakomite.

Są przepiękne i w koszyczku czekają na święta.

Dzięki nim każdy będzie o tradycji pamiętać,

by iść na wybitki. Wielkanocne, kolorowe jajka zdobywać.

Zadowolona będę jeszcze bardziej, gdy będę w tej grze wygrywać.

Pisanka do kolorowania, do pobrania i wydrukowania- link poniżej

pisanka do kolorowania

Nauka słów i melodii piosenki „Pisanki – jajka malowane”.

„Pisanki – jajka malowane”, to jedno z ulubionych zajęć dzieci w tym wyjątkowym czasie. W polskiej tradycji, podobnie jak w większości miejsc na świecie, wielkanocna pisanka symbolizuje rodzenie się nowego życia, nadzieję oraz radość. Proponujemy dziś naukę piosenki :

Pisanki, pisanki,
jajka malowane
nie ma Wielkanocy
bez barwnych pisanek.

Pisanki, pisanki
jajka kolorowe,
na nich malowane
bajki pisankowe.

Na jednej kogucik,
a na drugiej słońce,
śmieją się na trzeciej
laleczki tańczące.

Na czwartej kwiatuszki,
a na piątej gwiazdki.
na każdej pisance
piękne opowiastki.

Spróbujemy się nauczyć piosenki „Pisanki – jajka malowane”, dlatego włączcie http://www.youtube.com/watch?v=TlU_AXkbBtA i śpiewajcie razem z całą rodziną. Możecie też poruszać się dowolnym krokiem do melodii piosenki.

Zagadki Wielkanocne.

A teraz spróbujcie odgadnąć zagadki dotyczące potraw wielkanocnych i nie tylko:

Może być migdałowa,
luksusowa, lukrowana,
z rodzynkami,
a każda zapachem kusi. (baba)

Upiecze go mama dla synka,
upiecze go mama dla córek,
na Wielkanocnym stole
musi być pyszny …(mazurek)

Jak się nazywa skorupka
od jajek, co na Wielkanoc
się przydaje? (wydmuszka)

W jakim dniu ,czy wiecie,
chociaż słońce świeci,
biega po podwórku
dużo mokrych dzieci ? (lany poniedziałek)

Dobrej zabawy

WTOREK 30.03.2021

Temat: Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych.

Na dzień dobry trochę ruchu jak co dzień.

Ćwiczenia rytmiczne

Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie:  Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych? po przeczytaniu opowiadania A. Galicy ” Bajeczka wielkanocna”.

” Bajeczka Wielkanocna”- Agnieszka Galica

Rodzic czyta opowiadanie, podaje dziecku kartkę i kredki i prosi, aby podczas słuchania utworu dziecko zapamiętało, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź dziecko może  narysować.

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe kotki zaczęły wychylać się z pączków. -Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe kotki- daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać? A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło: -Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałązce siedziało już całe stadko puszystych, kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka- puk- puk i przygrzewało mocno. – Stuk- stuk- zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty kurczaczek. Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką. – Najwyższy czas- powiedziało- to dopiero byłoby wstyd, gdyby kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę. -Już czas, Wielkanoc za pasem- odpowiedziało Słońce- a co to by były za święta bez wielkanocnego zajączka? Popilnuj kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś – Kogo? Kogo?- dopytywały się zajączek kicając po łące. – Kogo? Kogo?- popiskiwało kurczątko, starając się nie zgubić w trawie. -Kogo?- Kogo?- szumiały rozbudzone wierzbowe kotki. A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dookoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać. – Wstawaj śpioszku- mówiło- baś, baś, już czas baś, baś. A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka: dzeń- dzeń, dzeń- dzeń. Zajączek z kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe kotki pierwsze zobaczyły, że to ” coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe. Co to?- Co to?- zapytał zajączek. -Dlaczego tak dzwoni?- piszczał kurczaczek. I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego baranka ze złotym dzwonkiem na szyi. – To już święta, święta, święta- szumiały wierzbowe kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami , nucąc taką piosenkę: W Wielkanocny poranek dzwoni dzwonkiem baranek, a kurczątko z zającem podskakują na łące. Wielkanocne kotki, robiąc miny słodkie, już wyjrzały z pączka, siedzą na gałązkach. Kiedy będzie Wielkanoc wierzbę pytają.

Rodzic rozmawia z dzieckiem” Kogo najpierw obudziło Słońce? Kto był drugi, kto trzeci?….Dziecko odpowiada na pytania pokazując kartkę z narysowanymi lub napisanymi postaciami.

Dowiedz się więcej o wielkanocnych zwyczajach w różnych województwach  Rodzic  czyta tekst.

http://czasdzieci.pl/okiem-rodzica/id,6135d4.html

Zwyczaje wielkanocne – prezentacja

Możecie wykonać pracę plastyczną: ” Kurczak wielkanocny”. Dziecko otrzymuje zszyte zszywaczem dwa papierowe talerze, żółte paski papieru kolorowego, pomarańczowe trójkąty na dziób, czarne kółeczka na oczy, żółte czuby na głowę kurczaka. Dziecko nakleja elementy we właściwych miejscach.

Dla chętnych : Zagraj, pokoloruj, zgadnij: Poćwicz pamięć-zagraj w grę „Wielkanocne memory”

http://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/7d14f298b7fab85822b18455ee25536f_/index.html

Zajączek z jajkami

Miłego dnia, do jutra.

PONIEDZIAŁEK 29.03.2021

Temat: Jak przygotowujemy się do Świąt Wielkanocnych.

” Czy umiesz tak jak ja?”- ćwiczenia gimnastyczne z elementem równowagi.  Wdrażanie do umiejętności naśladownictwa.

Opowiadanie ” Wielkanocny zajączek”- spróbujemy odpowiedzieć na pytanie na podstawie tego opowiadania oraz własnych doświadczeń.

Wielkanocny zajączek,  Piotr Wilczyński

W sobotę od rana przygotowywaliśmy „święconkę”. To taki pleciony koszyczek, w którym jest kawałek chlebka,
kiełbaski i jajka na twardo. Właśnie siedzieliśmy z babcią w kuchni i obieraliśmy cebulę. – Babciu, a do czego
nam te łupinki od cebuli? – spytałem.
– Popatrz, Michałku – babcia włożyła do garnuszka całą garść cebulowych łupinek i nalała wody. – Teraz
ugotujemy w tych łupinkach jajka. Kiedy woda będzie wrzeć, łupiny puszczą sok i zabarwią skorupki na brązowo.
Po wystygnięciu takie jajka można ładnie ozdobić.
– Babciu, ale jak? – byłem ciekaw. – Trochę cierpliwości – powiedziała babcia.
Jajka się ugotowały. Jak wystygły, babcia wzięła jedno i grubą igłą do szycia zaczęła je wydrapywać.
– Babciu, ja tak nie umiem.
– Ty możesz zrobić pisankę. Weź pędzelek i ładnie pomaluj jajko farbkami.
– Dobrze. To ja namaluję wyścigówkę i żołnierza – postanowiłem.
– Wiem, że lubisz malować żołnierzy, ale na pisance malujemy kwiaty, bazie, różne szlaczki i zygzaczki.
Kiedy nasza święconka była gotowa, wziąłem koszyczek i pobiegłem do Miśki, żeby się pochwalić. Ona też miała
śliczny koszyczek. A potem poszliśmy do kościoła. Tam był taki długi stół i stało na nim mnóstwo święconek.
Nasze były najładniejsze. W kąciku stała jaskinia z kartonu i szarego papieru, a w środku ktoś leżał pod
prześcieradłem.
– Tu jest grób Pana Jezusa – powiedziała babcia.
– To on umarł? – spytała Misia.
– Tak, ale potem zmartwychwstał.
– To dlaczego tu leży? – zupełnie nie mogłem zrozumieć.
– Tu prawdziwego Pana Jezusa nie ma. To jest taki symboliczny grób. Żebyśmy pamiętali.
W niedzielę rano usłyszałem na schodach jakiś turkot.
– Co ci przyniósł zajączek? – Michasia wpadła do mojego pokoju jak bomba. – Ja mam wózek dla lalki i ubranka.
A co ty dostałeś? – spytała.
– Robota, takiego, co chodzi i mówi. – Zajączek chyba siedział w krzakach na podwórku i słyszał, jak
powiedziałem Bartkowi, że chciałbym takiego mieć.
– Dzień dobry, Michasiu. Wesołego Alleluja – powiedziała moja mama. – O! Jaki ładny wózek. To od zajączka?
– Tak, proszę pani. I jeszcze ubranka dla mojego bobaska.
– No, to się zaczęło. Dziewczyny zawsze gadają o ciuchach – westchnąłem.
– Nie tylko, syneczku. O kosmetykach też – mamusia roześmiała się. – Ja dostałam od zajączka moje ulubione
perfumy. Jaki mądry ten zajączek – mama pogłaskała po policzku tatę, który właśnie wszedł.
– Oj tak, bardzo mądry i ma dobry gust. Ja dostałem bardzo elegancki krawat – tata był jeszcze w piżamie, ale na
szyi miał zawiązany nowy krawat i wyglądał bardzo śmiesznie.
– No, kochani, ale chyba już czas się ubrać i zasiąść do świątecznego śniadania? – powiedziała mama.
– To ja też już lecę, u mnie też jest śniadanie – Miśka złapała wózek z ubrankami i już jej nie było.
Na stole stały talerze i szklanki i półmiski, a także waza z zupą. Była wędlinka i jajka. Wszyscy złożyliśmy sobie
życzenia. Uściskałem mamusię i powiedziałem jej, że bardzo ją kocham i życzyłem, żeby była zawsze
uśmiechnięta. Dziadkowi i babci życzyłem stu lat, a tacie, żeby zawsze się mu się wszystko udawało.
– Michałku, podaj mi swój głęboki talerzyk, dam ci żurku z białą kiełbaską – mama zdjęła pokrywkę z wazy.
– Nie lubię, nie chcę – skrzywiłem się i zakryłem rękami talerz.
– Michałku, a czy ty kiedyś jadłeś żurek z białą kiełbaską? – mama popatrzyła na mnie.
– Nie lubię! Jak w przedszkolu był żurek, to też nie jadłem – upierałem się.
– Michałku, zrobimy tak. Naleję ci tylko łyżkę, spróbujesz i jak ci nie będzie smakowało, to nie będę cię
zmuszała. Dobrze? – spytała mama pojednawczo.
– Dobrze, ale tylko łyżeczkę. Taką malutką – pokazałem paluszkami. Spróbowałem, i wiecie co? Żurek jest
pyszny. I biała kiełbaska też. Nie chciałem jej jeść, bo się bałem, że będzie niedobra.
A kiedy mama zapytała: – Kto ma ochotę na jajeczko faszerowane, to pierwszy powiedziałem:
– Ja poproszę – i też było bardzo dobre. Mniam, mniam. Teraz już wiem, że nie można mówić, że się czegoś nie
lubi, tylko najpierw trzeba spróbować.
W koszyczku święconka,
wszystko dziś smakuje.
Pan Jezus zmartwychwstał,
każdy się raduje.

” Wełniany baranek „– śpiewanie piosenki.

Ten mały nasz baranek wszyściutko ma wełniane.

Lali la, lali la, lali la./bis

Wełniane ma trzewiczki, wełniane rękawiczki.

Lali la, lali la, lali la./bis

Co tu robisz, baranku? Chłodno dzisiaj od ranka, chmurki w niebie jak pianka.

Lali la, lali la, la la.

Wełniane masz trzewiczki, wełniane rękawiczki.

Lali la, lali la, lali la! /bis

Ten mały nasz baranek wszyściutko ma wełniane.

Lali la, lali la, lali la./bis

W kołnierzu futra pełnym ma łebek cały z wełny.

Lali la, lali la, lali la./bis

Ślicznie ci jest, baranku, w tym wełnianym ubranku, ślicznie ci jest, baranku.

Lali la, lali la, la la.

W kołnierzu futra pełnym masz łebek cały z wełny.

Lali la, lali la, lali la!/bis^[1]

Pisanka – ozdabianie pisanki wg. własnego pomysłu. Dz. otrzymuje kartkę z narysowanym kształtem wielkiego jaja. Wycina je i nakleja na nie elementy z kolorowego papieru : paski różnej długości i grubości, fale, koła.

Praca dodatkowa: ” Tulipany”.- dz. otrzymuje zieloną plastikową rurkę. Z papieru kolorowego wycina listki i kwiat tulipana i za pomocą taśmy klejącej przykleja je do plastikowej rurki.

Do zobaczenia jutro 🙂

• Do przedszkola ubieramy dziecko wygodnie – dres, getry itp. wygodnie, aby dziecko samo potrafiło się ubrać i rozebrać. Dostosowujemy ubranie do pory roku.

• Wygodne obuwie zmienne – zapinane na rzep lub zatrzask, tak aby dziecko samo potrafiło je założyć.

• Komplet ubrań na zmianę (koszulka, spodnie, majtki, skarpetki, bluza) –  na bieżąco uzupełniamy braki, dostosowujemy ubranka na zmianę – do pory roku.

• Chusteczki suche i mokre .

• Papier ksero .

• Papierowy ręcznik.

• Codziennie wychodzimy na plac zabaw – proszę w zależności od pogody o  kurtki ,  czapki ,zimą kombinezon, rękawiczki, wiosną i latem przeciwsłoneczne  czapki.

• Nie zabieramy do przedszkola zabawek.

• Nie zostawiamy w szatni przedszkola i nie przynosimy do sal swojego jedzenia (w tym słodyczy!!) i picia.

 Dziękuję bardzo za zrozumienie – wychowawczyni.

Proces adaptacyjny , aby sprawnie przebiegał musi zaistnieć ścisła współpraca pomiędzy rodzicami a pracownikami przedszkola. Ich wspólny wysiłek ułatwi dzieciom przystosowanie się do nowego środowiska. W chwili zapisania dziecka do przedszkola, placówka bierze na siebie odpowiedzialność za harmonijne wprowadzenie go w nowe otoczenie i uczynienie go przedszkolakiem. Debiut w przedszkolu to niełatwa sprawa. Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania.

Wskazówki dla rodziców – przygotowanie dziecka do przedszkola.

• czytanie opowiadań, których bohaterowie chodzą do przedszkola.

• rozmowy o przedszkolu ze znajomym dzieckiem, które lubi chodzić.

• opowieści rodziców, jak było gdy oni chodzili do przedszkola.

• uświadomienie dziecku zalet przedszkola – wielu nowych kolegów, zabawek , pani, która zna ciekawe zabawy, wierszyki, piosenki.

• poinformowanie dziecka , dlaczego będzie chodzić do przedszkola ( bo mama musi iść do pracy i rodzice zadecydowali , że w przedszkolu będzie miało najlepszą opiekę ).

• wspólne kupowanie kapci, woreczka dla przyszłego przedszkolaka.

• dobrze byłoby nawiązać kontakt z rodzicami innego dziecka z tej grupy i bliżej poznać swoje pociechy.( gdy dziecko, wchodząc do nowej grupy rówieśników zna chociaż jedną osobę, może mu to ułatwić te pierwsze trudne dni ).

Oto kilka dobrych rad dla rodziców:

• okazuj dziecku radość i ciesz się z nim, że idzie do przedszkola.

• rano obudź dziecko z uśmiechem na twarzy.

• pomóż dziecku rozebrać się po przyjściu do przedszkola, a po południu ubrać.

• pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, buziaczek, pa-pa.

• nie obiecuj dziecku, że odbierzesz je po obiedzie, skoro wiesz na pewno, że nie będziesz mógł tego uczynić.

• jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne, maluch powinien przez pierwsze dni przychodzić do przedszkola z tatą .

• witaj swoje dziecko z uśmiechem, chwaląc je , byłeś bardzo dzielny, teraz możemy iść do domu.

• nie wypowiadaj się negatywnie w obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytu dziecka w przedszkolu.

• nie wymuszaj na dziecku , aby opowiadało o przedszkolu, poczekaj aż samo zacznie mówić.

• nie pytaj co zjadło, ile zjadło, ale z kim i w co się bawiło.

NASZ DZIEŃ W PRZEDSZKOLU

RANEK

8⁰⁰– 8³⁰– Witamy się, rozmawiamy, rysujemy, bawimy się klockami i innymi zabawkami, śpiewamy, oglądamy książeczki.

8³⁰– 9⁰⁰– Praca wyrównawcza i indywidualna, wyrównujemy różnice wynikające z naszej nieobecności na zajęciach. Obserwacja, ćwiczenia poranne, zabawy ruchowe, prace porządkowe, zabiegi higieniczne.

9⁰⁰– 9²⁰– Jemy śniadanie. Lepiej się nie spóźniać. Niezdrowo jeść chłodne posiłki i smutno siedzieć samemu przy stoliku.

9²⁰– 9³⁰– Myjemy się, zabiegi higieniczne.

ZAJĘCIA PRZEDPOŁUDNIOWE

9³⁰– 11⁰⁰– Uczestniczymy w zajęciach i zabawach według obowiązujących planów pracy. Malujemy, lepimy, rysujemy, śpiewamy, tańczymy, budujemy, wychodzimy na plac zabaw.

11⁰⁰– 11¹⁰– Jemy drugie śniadanie.

 11¹⁰– 11⁴⁵– Bawimy się w sali lub na placu zabaw.

11⁴⁵– 12⁰⁰– Przygotowujemy się do obiadu.

12⁰⁰– 12²⁰– Jemy obiad.

12²⁰– 12³⁰– Myjemy się, zabiegi higieniczne po obiedzie.

ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE

12³⁰– 13⁰⁰– Odpoczywamy, słuchamy bajek, muzyki relaksacyjnej.

13⁰⁰– 13⁴⁵– Rozwijamy swoje zainteresowania, doskonalimy umiejętności, bawimy się w kącikach zainteresowań.

14⁰⁰– 14¹⁵– Jemy podwieczorek.

14¹⁵– 15³⁰– Rozmawiamy na temat mijającego dnia, bawimy się przy stolikach lub na dywanie.

„Bajka jest magicznym lustrem pozwalającym dziecku

inaczej spojrzeć na to co wydaje się trudne i nie do pokonania”   Maria Molicka

Dzieci z grupy „Krasnali” i „Biedronek” dołączają do

Międzynarodowego Projektu Czytelniczego „Magiczna Moc Bajek”!

Głównym celem projektu jest promowanie wśród dzieci czytania bajek i baśni jako sposobu na ich rozwój, kształcenie, zdobywanie wiedzy i wychowanie szczęśliwego człowieka oraz kształtowanie postaw społecznych u dzieci w wieku przedszkolnym wobec osób z niepełnosprawnością.

Cele szczegółowe:

– upowszechnianie czytelnictwa, rozwijanie kompetencji czytelniczych wśród dzieci

– kształtowanie postaw, wychowanie do wartości

– przekazywanie za pośrednictwem literatury wartości moralnych

– wyzwalanie pozytywnych emocji (radości, zadowolenia, poczucia bezpieczeństwa)

– rozwijanie wyobraźni, koncentracji i uwagi, zdolności twórczego myślenia

– wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka

– kształtowanie postawy empatii wobec osób niepełnosprawnych

– przedstawienie dzieci z niepełnosprawnością jako wartościowych ludzi, którzy chcą się bawić, śmiać, uczestniczyć w życiu grupy.  

Zapraszamy do wspaniałej przygody!

Tydzień 33: Polska to mój dom

1. DLACZEGO TRZEBA SZANOWAĆ FLAGĘ?
2. JAK POWSTAŁA WARSZAWA?
3. WYRUSZAMY NA WYCIECZKĘ PO POLSCE!
4. WIEM, GDZIE WISŁA JEST NA MAPIE!
5. JESTEM PATRIOTĄ!

Tydzień 34: W krainie muzyki

1. JAKI TO INSTRUMENT?
2. GRAMY NA INSTRUMENTACH!
3. ROBIMY INSTRUMENTY!
4. UMIEM ZACHOWAĆ SIĘ PODCZAS WAŻNYCH UROCZYSTOŚCI
5. JAK PORADZĘ SOBIE Z HAŁASEM?

Tydzień 35: Wrażenia i uczucia

1. CO MNIE CIESZY?
2. CO ZROBIĆ, GDY CHCE MI SIĘ PŁAKAĆ?
3. CIEMNOŚĆ JEST NIEZWYKŁA!
4. JAK ŚMIESZNIE WYGLĄDA STRACH!
5. O CZYM OPOWIADA NAM MUZYKA?

Tydzień 36: Święto Mamy i Taty

1. KWIATEK DLA MAMY!
2. ZROBIĘ PORTRET TATY!
3. JAK TO JEST, KIEDY MA SIĘ RODZEŃSTWO?
4. KOCHAM CIĘ MAMO! KOCHAM CIĘ TATO!
5. CZEGO ŻYCZYĆ RODZICOM, Z OKAZJI ICH ŚWIĘTA?